ROCK AND ROLL VIXENS #7: 25 BLACK WOMAN - VARIOUS ARTISTS

Artiest info
Website
facebook

Rhythm and Blues (R&B) is de verzamelnaam voor de muziek van zwarten in de VS tijdens de jaren 1940/1950, waaruit later de doo-wop en rockmuziek is ontstaan. R&B is een begrip dat werd geïntroduceerd door het Amerikaans weekblad voor de muziekindustrie Billboard Magazine. Het blad werd 126 jaar geleden (in 1894 door William Donaldson & James Hennegan) opgericht als Billboard Advertising en wou het begrip “race music”, dat aanstootgevend werd bevonden, vervangen. Uit een allegaartje van uiteenlopende muziekgenres als gospel, boogiewoogie, jazz en blues ontwikkelde zich een nieuw soort van dansbare muziek, die eerst met het racistische begrip "race music" werd omschreven. De typische instrumenten van het genre waren de trompet, de saxofoon en de elektrische gitaar. Als dansmuziek loste de R&B de swing af. De belangrijkste vertegenwoordigers van het genre waren aanvankelijk T-Bone Walker, Muddy Waters en B.B. King. Zij werden opgevolgd door meer door de gospel beïnvloede musici als Aretha Franklin, Ray Charles en Wilson Pickett of door meer naar de rock 'n' roll neigende musici als Fats Domino en Chuck Berry.

 To make people DANCE and ENJOY!!.

Koko-Mojo Records maakt deel uit van Rockstar Records Limited (een divisie van de Rockstar Records label group) en is gevestigd in Cork, IE. Lang voordat deze markt werd overspoeld door goedkope copycat-releases van lage kwaliteit, stond Rockstar Records samen met ACE Records en Bear Family Records bekend om hun heruitgaven van hoge kwaliteit, hun “killer- NO-filler” ideologie.

Het doel van Koko-Mojo Records is heel simpel: dansbare muziek uit de jaren 1950 -onder de noemer Blues/R&B- op vinyl uitbrengen! Hun compilaties zijn samengesteld door dj's en hun belangrijkste doel is om je te laten dansen!

Koko-Mojo’s doelstelling om iedereen aan het dansen te krijgen “From Argentina via Los Angeles to Ireland from Blues to Hillbilly and Rockabilly...”, geldt ook voor de R&B compilaties die ze o.a. uitbrengen als “the mojo man special”, waarbij opgemerkt dient te worden dat er een verschil is tussen de originele R&B (een term die uit de jaren 1940 stamt en die staat voor stevige, rauwe muziek) en de hedendaagse (een genre dat er wel wat van wegheeft, maar dat over het algemeen veel zoetsappiger is).

De huis DJ, die heelwat cd’s voor Koko Mojo compileerde is Victor Mac, beter bekend als “Little” Victor, The Beale Street Blues Bopper en ook DJ “Mojo” Man. Mac is een Italiaans-Amerikaanse blues- en rootszanger, gitarist en mondharmonicaspeler, evenals platenverzamelaar, musicoloog, entertainer, dj, songwriter en producent. Hij is vooral bekend door zijn samenwerking met Louisiana Red op de albums ‘Back to the Black Bayou’ (2009) en ‘Memphis Mojo’ (2011).

In 2018 bracht Victor ‘Deluxe Lo-Fi’ uit. Het album werd opgenomen in een periode van acht jaar met verschillende muzikanten, waaronder de Downhome Kings, Kim Wilson, Big Jon Atkinson, Rusty Zinn, Carl Sonny Leyland, Steve Lucky en Harpdog Brown.​ Het album werd in hetzelfde jaar in het VK door The Blues Lounge verkozen tot "Album of the Year" en ook in Scandinavië door het tijdschrift Blues News.

“ROCK AND ROLL VIXENS #7: 25 BLACK WOMAN”

“Let us do some Voodoo and introduce you to the Black Girl Magic of this golden area of Blues, R&B, vocal harmony and early Soul…”

Op ‘R’n’R Vixens #7’ werden door Koko-Mojo 25 Rockin’ Movers & Shakers geselecteerd uit de begin jaren vijftig en midden jaren zestig. Laten we de Voodoo zijn werk doen en snel kennis laten maken met de Black Girl Magic uit deze gouden jaren van Blues, R&B, vocale harmonieën en vroege Soul.

Marie Knight is een contralto, gospelzanger en pianist. Ze deed haar eerste opnames in 1946 en voor Decca een duet met zuster Rosetta Tharpe. In 1954 nam ze haar eerste soloplaat op en twee jaar later verliet ze Decca voor Mercury. Het nummer waarmee ze hier opent “I Thought I Told You” nam ze op in 1958 met The Teacho Wiltshire Orchestra. Van Ella Johnson, de zus van Buddy Johnson krijgen we “Well Do It”, van Tiny Topsy daarna de forse rocker “You Shocked Me” van Ken Ancell en van Big Maybelle, “Don't Leave Poor Me”. Big Maybelle (1924-1972) was een jazz en r&b zangeres, geboren in Jackson, Tennessee. Ze was van 1936 tot 1944 zangeres bij de International Sweethearts Of Rhythm en deed haar eerste opnames voor King in 1947. Bonnie “Bombshell” Lee aka Jesse Lee Freals is geboren in Bunkie Louisiana en groeide op in Beaumont, Texas. Met haar “My Mans Coming Home” gaat ze voor een brok swingende Chicago blues. The Hearts waren vier dames en een heer. Hun doowop nummer “Oo-Wee” namen ze op in 1955. In hetzelfde jaar nam blues ikoon Etta James “Thats All” op. Etta James stond ook bekend als "Miss Peaches". Haar moeder was 14 en ongetrouwd toen ze beviel van Etta. Etta heeft altijd geloofd dat haar vader Minnesota Fats was. Toen ze 5 jaar was, kreeg ze haar eerste muzikale training van James Earle Hines, de dirigent van het The Echoes of Eden-koor in Los Angeles. In 1950 verhuisde haar gezin naar San Francisco, en in 1952 werd ze met haar band (het trio The Creolettes) opgemerkt door Johnny Otis. In de jaren vijftig nam ze verschilende hits op voor Modern Records en Kent Records. Ze tekende in 1960 bij Chess en nam met hen op tot 1976. Van 1965 tot het midden van de jaren zeventig vocht ze tegen een heroïneverslaving. Later keerde ze terug naar Muscle Shoals, waar ze o.a. in 1967 “Tell Mama” en op de B-kant “I'd Rather Go Blind” opnam. In 1993 werd ze opgenomen in de Rock And Roll Hall of Fame. Etta kreeg in 1994 een Grammy voor haar cd ‘Mystery Lady’, een verzameling van liedjes geïnspireerd door Billie Holiday. In 2004 won ze nog een Grammy voor beste hedendaagse bluesalbum voor ‘Let’s Roll’ en in 2003 ontving ze de Grammy Lifetime Achievement Award. Aanvankelijk, in haar vroege carrière, gebruikte ze de achternaam van een echtpaar dat voor haar zorgde als kind, Jamesetta Rogers, en bij een zeldzame gelegenheid haar echte naam Jamesetta Hawkins. Haar artiestennnaam was het omgekeerde van haar voornaam. Ook heel actief in de scene was Lil Greenwood. Uit haar ‘Walking and Singing the Blues’ komt ook “Young Blood”. Lillia Lavell "Lavelle" White is een Texas blues en soul/blues zangeres en songwriter. Ze is verschillende keren genomineerd voor een Blues Music Award en werd in 2006 opgenomen in de Texas Music Hall of Fame. Hier kozen de Koko-Mojo mensen voor haar “Teen-Age Love”. Van Vikki Nelson volgt er dan “I Was A Fool For Leaving” en van Don Gardner & Dee Dee Ford “I Need Your Lovin'”. Het is een populair r&b-nummer geschreven door Bobby Robinson en Don Gardner. Gardner, werkte samen met zanger Dee Dee Ford en scoorde in 1962 een Top 20-hit met het nummer. Het nummer was destijds ongebruikelijk omdat het een compositie in twee delen van 5:45 was, maar het was deel 2 dat kreeg de airplay. Het nummer had ook een volledig vals einde tijdens de tweede helft, het kwam volledig tot stilstand en begon vervolgens opnieuw, veel op de manier van Afro-Amerikaanse gospelmuziek uit die tijd, waarin de zanger die voorbij het "einde" van de lied impliceerde dat de Heilige Geest is zo sterk dat het niet kan worden gestopt door louter muzikale conventie. Nog een bekende dame is Martha & The Vandellas. “Heat Wave” is een nummer uit 1963 geschreven door het songwritingteam van Holland-Dozier-Holland. Het werd voor het eerst een hit door de Motown-zanggroep Martha & the Vandellas. Het werd in 1963 uitgebracht als 45” single op het Gordy-label van de Motown-dochter. Het bereikte nummer één in de Billboard Hot R&B- hitlijst, waar het vier weken bleef, en piekte op # 4 in de Billboard Hot 100. Het nummer werd 12 jaar later opgenomen door rock zangeres Linda Ronstadt en in 2010 door Phil Collins. Al meer dan twintig jaren zijn B.B. & the Blues Shacks een begrip in Europa, wanneer het over blues en soul gaat. BB&BS, een Noord Duitse band uit de regio Hildesheim in Neder-Saksen, werd in augustus 1989 opgericht. Uit de assen van ‘Boogie Bock & die Beinharten’ richtten Andreas Arlt (gitaar), Andreas Bock (drums) en Martin Schlockwerder (bas) de band op. Andreas' broer Michael (zang, mondharmonica) vervoegde in dezelfde maand de band. “B.B.” in de naam BB&BS verwijst naar de eerste letters van de vorige band, maar kan ook gerelateerd worden aan BB King en de Blues Brothers. De line-up van de band wisselde in de loop der jaren vaak. Waar ze in hun begin periode vooral geïnteresseerd waren in jump blues en R&B anno jaren ’40 en ’50, is ondertussen hun stijl meer naar blues en soul geëvolueerd. Een stijl, die zijn oorsprong vindt in de Afrika-Amerikaanse muziek jaren ‘60. Uit hun album ‘Sweet Thing’ (2019) komt het bluesy, swingende  en enige méér dan drie minuten durende “Momma's Goin' Dancin'”. Mary B aka May Banks heeft op “Something for You Baby” iets voor haar schat en de vocale zusjes Collins, The Teen Queens (Betty Collins & Rose Collins, de zusjes van Aaron Collins) brachten in 1956 als B-kant “Just Goofed” uit. Van Mary Ann Fisher is het hoppende “Wild As You Can Be” en Big Maybelle krijgt een tweede kans met “Tom Cat”. De Amerikaanse rockabilly zangeres Joyce Harris uit Bowling Green, Kentucky, doet je twisten op “No Way Out”, in 1961 kon je op Lavern Baker’s single kiezen uit de hit “Hey, Memphis” of “Voodoo Voodoo” en van Jessie Mae aka Barbara Hall krijgen we nog snel “Don't Freeze On Me”. Het wordt in de finale nog beter met de wereld hit van Little Eva, “The Loco-Motion”. Het is een pop nummer, in 1962 geschreven door Gerry Goffin en Carole King. Het nummer is regelmatig gecoverd, en heeft in zowel de jaren ‘60, ‘70 als ‘80 de Amerikaanse top 5 gehaald. De tekst van het nummer beschrijft de dans die op de muziek uitgevoerd dient te worden. Als single werd het lied een hit voor o.a. Grand Funk-Railroad (1974), Kylie Minigue (1988) en Atomic Kitchen (2005).

KMCD #122 ‘Rock and Roll Vixens #7: 25 Black Woman’ is een compilatiealbum met 25 originele nummers uit begin jaren vijftig en midden jaren zestig, de jaren met geweldig getalenteerde Afro-Amerikaanse zangeressen. Het zijn echte “dancefloor fillers” die garant staan voor “movin’, shakin’ and for sure rockin’”. Het album archiveert een deel van de muziekgeschiedenis van vooral zwarte muzikanten in Amerika, dat de basis is van wat nu wereldwijd vele muzikanten aanvuurt om te spelen en vele muziekliefhebbers boeit…” (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Discography KOKO-MOJO REC